вы́борщик в разн. знач. вы́баршчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wähler

m -s, - вы́баршчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyborca

м. выбаршчык; выбарнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

voter

[ˈvoʊtər]

n.

вы́баршчык, вы́барнік -а, вы́барца -ы m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

elektor

м. гіст. выбаршчык; выбарнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

constituent​1 [kənˈstɪtjuənt] n.

1. вы́баршчык, член вы́барчай акру́гі

2. скла́днік, састаўна́я ча́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

split ticket [ˌsplɪtˈtɪkɪt] n. бюлетэ́нь, у які́м вы́баршчык падае́ свой го́лас за прадстаўніко́ў ро́зных па́ртый (ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паднаго́тная, ‑ай, ж.

Разм. Праўда, ісціна, падрабязнасці чаго‑н., якія старанна ўтойваюцца. Ведаць усю паднаготную. □ Некаторыя празаічныя творы Коласа («Выбар старшыні», «Андрэй-выбаршчык») крытыкуюць камедыю выбараў органаў царскай улады, раскрываюць усю паднаготную гэтых выбараў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эле́ктар

(фр. electeur, ад лац. elector = які выбірае)

выбаршчык у Францыі ў перыяд Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электара́т

(англ. electorat, ад лац. elector = выбаршчык)

сукупнасць выбаршчыкаў, што галасуюць за якую-н. палітычную партыю або за якога-н. палітычнага дзеяча на парламенцкіх, прэзідэнцкіх або муніцыпальных выбарах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)