у́стно нареч. ву́сна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изу́стно нареч., уст. ву́сна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́стно-разгово́рный ву́сна-размо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слове́сно нареч. на сло́вах, сло́вамі, ву́сна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа: -кажы́; -ка́заны; зак., што, аб кім-чым і пра каго-што.

Вусна паведаміць пра што-н. бачанае, чутае.

Р. пра ўсё перажытае.

|| незак. раска́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раска́з, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verbally [ˈvɜ:bəli] adv. ву́сна, на сло́вах;

explain smth. verbally даць ву́снае тлумачэ́нне чаму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dólmetschen

vt пераклада́ць (вусна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

słownie

вусна, на словах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ustnie

вусна; на словах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раска́звацца, ‑аецца; незак.

1. Паведамляцца, вусна апісвацца. Шмат каго з тых людзей, аб якіх расказваецца [у кнізе], ужо няма на свеце. Колас.

2. Зал. да расказваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)