beehive [ˈbi:haɪv] n. ву́лей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каранні́к

‘вулей’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каранні́к караннікі́
Р. каранніка́ каранніко́ў
Д. каранніку́ каранніка́м
В. каранні́к караннікі́
Т. каранніко́м каранніка́мі
М. каранніку́ каранніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́мачны ра́мочный;

р. ву́лей — ра́мочный у́лей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раё́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Абцягнутая тканінай лубянка, у якую збіраюць пчаліны рой для перасадкі ў новы вулей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́лей ву́лей, род. ву́лея м., мн. вуллі́, -ллёў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hive​1 [haɪv] n.

1. ву́лей;

hive honey со́тавы мёд

2. пчалі́ны рой;

a hive of city activity гарадскі́ ву́лей (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

борць, -і, мн. -і, -ей, ж. (уст.).

Вулей у выглядзе выдзеўбанай калоды або дупло ў дрэве, дзе жывуць пчолы.

|| прым. бо́рцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязма́тачны, ‑ая, ‑ае.

У пчалярстве — які застаўся без маткі (пра вулей, рой).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рою (у 1 знач.). Ройны вулей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які дае многа раёў; які часта раі́цца. Раісты вулей. Раістыя пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)