каранні́к
‘вулей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каранні́к | караннікі́ | |
| каранніка́ | каранніко́ў | |
| каранніку́ | каранніка́м | |
| каранні́к | караннікі́ | |
| каранніко́м | каранніка́мі | |
| каранніку́ | каранніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)