уго́льник вуго́льнік, -ка м., навуго́льнік, -ка м.; (винкель) ві́нкель, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wínkelmaß

n -es, -e (на)вуго́льнік, ві́нкель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Géhren

m -s, - тэх. трохвуго́льнік, клін; вуго́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wínkel

m -s, -

1) ву́гал

ein réchter [spítzer, stúmpfer] ~ — прамы́ [во́стры, тупд] ву́гал

im réchten ~ — пад прамы́м вугло́м

2) тэх. вуго́льнік, кранштэ́йн

3) кут (у пакоі)

4) куто́к (мясцовасць)

in állen ~n — паўсры́на, на ўсі́х вугла́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)