Verbum

васко́вы, -ая, -ае.

1. гл. воск.

2. Колеру, падобнага на воск; жаўтлявы.

В. твар.

○

Васковая спеласць — спеласць, якая папярэднічае поўнаму паспяванню зерня.

вашчы́на, -ы, ж.

Пустыя пчаліныя соты або неачышчаны воск.

|| прым. вашчы́нны, -ая, -ае.

тапі́ць², таплю́, то́піш, то́піць; то́плены; незак., што.

Награваючы, расплаўляць.

Т. воск.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

памякчэ́лы, -ая, -ае.

1. Які памякчэў, стаў мяккім.

П. воск.

2. перан. Які страціў суровасць, стаў больш лагодным.

тапі́цца², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., то́піцца; незак.

Награваючыся, станавіцца мяккім, вадкім.

Воск топіцца.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

растапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́піцца; зак.

Стаць вадкім у выніку награвання.

Воск растапіўся.

|| незак. растапля́цца, -я́ецца і расто́плівацца, -аецца.

стапі́ць, стаплю́, сто́піш, сто́піць; сто́плены; зак., што.

Падаграваючы разам, змяшаць адно з другім.

С. воск з салам.

|| незак. сто́пліваць, -аю, -аеш, -ае.