Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
autumnal
[ɔˈtʌmnəl]
adj.
во́сеньскі, асе́ньні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
saffron[ˈsæfrən]n.
1.bot. шафра́н
2.bot.во́сеньскі кро́кус
3. цёмна-ара́нжавы ко́лер; ко́лер шафра́нy
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ліставе́й ’восеньскі вецер’ (маст., Сцяшк. Сл.). Да ліст1 і ве́яць (гл.). Параўн. рус.вяц.листови́я, а таксама лістапад2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лістабой ’восеньскі вецер’ (маст., Сцяшк. Сл.). Да ліст1 і біць (гл.). Аналагічна рус.наўг.листобой ’моцны асенні паўн.-усх. вецер’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
autumn
[ˈɔtəm]1.
n.
во́сень f.
2.
adj.
во́сеньскі, асе́ньні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
асенні, восеньскі
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
імжа́ка, ‑і, ДМ ‑жацы, ж.
Абл. Імгла, імжа. Ды і само неба, наскрозь прамоклае, то выбухала бурным дажджом, то прасейвала, як праз сіта, золкую імжаку.Лынькоў.Восеньскі дзень слязіўся агіднай імжакай.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлюпата́ць, ‑поча; незак.
Разм. Утвараць хлюпат. Хмуры восеньскі дождж слепіць шыбы, чутно, як ён хлюпоча пад акном.Хадановіч.Твар, рукі, вопратка — усё было заліта дажджом; вада пацякла ў халявы і хлюпатала ў ботах.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кудла́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.
Разм. Тое, што і кудлаціць. Байкоў нервова кудлачыў рукой валасы.Шамякін.Восеньскі вецер буяніў над шэрымі прасторамі, гнаў і кудлачыў у небе густыя хмары, шматаў кусты за канавай.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)