Verbum

на́глуха, прысл.

1. Вельмі шчыльна, без адтулін.

Н. забіць вокны.

2. На ўсе гузікі, кручкі, засцежкі (зашпіліцца).

налі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Накладная ліштва на дзвярным або аконным праёме.

Без налічнікаў вокны сляпыя.

зашклі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -лёны; зак., што.

Уставіць шкло, шыбу ў раму.

З. вокны.

парасчыня́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; зак.

Расчыніцца — пра ўсё, многае.

Ад выбуху вокны парасчыняліся.

паадчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Адчыніць усё, многае або што-н. у многіх месцах.

П. вокны.

задзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. задзьмуць.

2. Пра вецер, мяцеліцу: дзьмуць, пранікаючы куды-н.

Часам у вокны задзімаў вецер.

запя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; -пні́; -пя́ты; зак., што (разм.).

Закрыць, завесіць.

З. вокны.

|| незак. запіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

фіра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Заслона з тонкага матэрыялу або з карунак на вокны, дзверы і пад.