іхтыяфа́уна, ‑ы, ж.

Сукупнасць відаў рыб якога‑н. геаграфічнага раёна, воднага басейна і пад. Іхтыяфауна Балтыйскага мора.

[З грэч. ichtys — рыба і лац. Fauna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Карцо́ўка ’дэталь ў коле воднага млына’ (Кліх), запазы-чана з польск. korcówka ’тс’ (да korcić ’трывожыць, непакоіць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

віндсёрфінг, ‑а, м.

Від воднага спорту, звязаны са слізганнем па хвалях вады, стоячы на коркавай або пенапластавай дошцы з рухомым парусам.

[Англ. wind — вецер і surfing — слізганне па хвалях.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднавадзі́цель, ‑я, м.

Той, хто водзіць судны; спецыяліст па ваджэнню суднаў. Ніна Шмарына закончыла тэхнікум воднага транспарту па спецыяльнасці суднавадзіцеля. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турыя́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спартыўнае спаборніцтва атрадаў турыстаў. На рэспубліканскай турыядзе разыграны кубкі ў разрадах пешаходнага, воднага і велатурызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрамеханіза́цыя, ‑і, ж.

Спосаб правядзення земляных і гордых работ механізмамі, якія выкарыстоўваюць энергію напорнага воднага струменю, што размывае грунт або горную народу. Гідрамеханізацыя вуглездабычы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралі́ў, ‑ліва, м.

Вузкая паласа вады, якая злучае два водныя басейны ці дзве часткі воднага басейна. Керчанскі праліў. □ На ўсходзе возера Нарач злучаецца вузкім пралівам між пясчаных кос з возерам Мястра. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрамеліяра́цыя

(ад гідра + меліярацыя)

паляпшэнне воднага балансу зямель шляхам іх асушэння або абваднення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізата́хі

(ад іза- + гр. tachos = хуткасць)

ізалініі хуткасцей ветру, воднага цячэння і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

я́хта

(англ. yacht, ад гал. jacht)

паруснае або маторнае судна для воднага спорту і прагулак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)