о́тсверк во́дбліск, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Аддаленая імгненная ўспышка на небе — водбліск маланак далёкай навальніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блік, -у, мн. -і, -аў, м.

Светлавая пляма або водбліск якога-н. святла на гладкай паверхні, на цёмным фоне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́тблёскивать несов. адблі́скваць, дава́ць во́дбліск, адсве́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glint​1 [glɪnt] n. успы́шка; бляск; во́дбліск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адблі́скваць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Даваць водбліск; адсвечваць.

Маланкі адблісквалі далёкім святлом.

|| зак. адблі́скаць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отсве́т во́дсвет, -ту м., во́дбліск, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́лах, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і спалох.

На твары ў дзіцяці с.

2. звычайна мн. Паўночнае ззянне, яго водбліск.

3. звычайна мн. Успышкі маланкі, агню, святла; зарніца; водбліскі зары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ábglanz

m -es во́дбліск, адбі́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odblask, ~u

м. водбліск

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)