Verbum

першаво́браз, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Першапачатковы, зыходны вобраз, выгляд чаго-н.

|| прым. першаво́бразны, -ая, -ае.

менталітэ́т, -у, М -тэ́це, м.

Вобраз мыслення, светаўспрымання, уласцівы асобе, групе людзей ці этнасу.

Нацыянальны м.

М. беларусаў.

статы́чны, -ая, -ае.

1. гл. статыка.

2. Такі, у якім няма руху, дзеяння, развіцця.

Статычны вобраз.

|| наз. статы́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

ста́туя, -і, мн. -і, -туй, ж.

Скульптурны вобраз звычайна ў поўны рост чалавека або жывёліны.

Мармуровая с.

|| прым. статуа́рны, -ая, -ае (спец.).

С. мармур.

здань, -і, мн. -і, -ей, ж.

Вобраз каго-, чаго-н., які ўзнікае ва ўяўленні; прывід; тое, што здаецца.

Начныя здані.

Перажытае чаргавалася з нейкімі зданямі.

музы́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да музыкі.

М. інструмент.

М. вечар.

М. твор.

М. магазін.

М. кабінет.

Музычная драма.

М. вобраз.

|| наз. музы́чнасць, -і, ж.

і́мідж, -у, м.

Мэтанакіравана сфарміраваны вобраз (якой-н. асобы, з’явы, прадмета), які вылучае пэўныя важнейшыя характарыстыкі і аказвае эмацыянальна-псіхалагічнае ўздзеянне на каго-н.

Змяніць і. палітычнага дзеяча.

пераўвасо́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак.

Прыняць які-н. новы выгляд, вобраз, ператварыцца ў каго-, што-н.

|| незак. пераўвасабля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. пераўвасабле́нне, -я, н.

Здольнасць артыста да пераўвасаблення.