hanger [ˈhæŋə] n. ве́шалка, пле́чыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

towel rail [ˈtaʊəlˌreɪl] n. ве́шалка пад ручні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

peg [peg] n.

1. ве́шалка; кручо́к ве́шалкі

2. прышчэ́пка для бялі́зны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ве́шак 1 ’вешалка ў адзенні’ (Сцяшк. МГ), драг. віша́к ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Запазычана з польск. мовы; параўн. польск. wieszak (гл. Сцяц., Словаўтв., 63).

Ве́шак 2 ’вешалка для адзення’ (карэліц., Шатал.) запазычана, відаць, з польск. wieszak ’вешалка (стойка, гак) для вешання адзення’; ’плечкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пле́чыкі мн разм (вешалка) Kléiderbügel m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вяша́к ’пятля на адзенні для вешання’ (Жд., КСТ); ’насценная вешалка’ (Жд., 2, КСТ, Сцяц.), вешак, вешакі ’прыстасаванне для сушкі’ (КСТ), вэшак ’жэрдка ў лазні, на якую вешаюць бялізну’ (лун., Шатал.). Улічваючы суфіксацыю і зону распаўсюджання слова, можна з упэўненасцю меркаваць, што гэта запазычанне з польскай мовы. Параўн. польск. wieszak ’вешалка, пятля на адзенні для вешання і да т. п.’, в.-луж. wěšak ’вешалка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́чапка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Разм.

1. Ручка (пераважна вераўчаная) вядра, бітона і пад.; восілка. Ганька бярэ за вочапку збан вады і выходзіць з хаты. Васілевіч.

2. Вешалка, прышытая да адзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kléiderbügel

m -s, - пле́чыкі, ве́шалка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kléiderständer

m -s, - ве́шалка (стаячая)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гі́цаль м.

1. живодёр;

2. разг. озорни́к, сорване́ц;

3. ве́шалка ж. (платья, пальто)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)