веслава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. веславаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wiosłować

незак. веславаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

row​3 [rəʊ] v.

1. веслава́ць;

row a boat веслава́ць на ло́дцы;

row against the wind веслава́ць су́праць ве́тру;

row against smb. спабо́рнічаць з кім-н. у вясля́рных го́нках

2. пераво́зіць у ло́дцы;

row to/out the shore веслава́ць да/ад бе́рага;

row smb. across the river перапра́віць каго́-н. праз раку́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

таба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Спец. Веславаць назад для руху кармой уперад, для тармажэння або павароту лодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грести́ несов.

1. (вёслами) веслава́ць;

2. (сено и т. п.) грэ́бці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гарну́ць ’грэбці, веславаць; прытульваць, прыцягваць’ (БРС, Шат.), ’мець прыхільнасць’, ’грэбці, веславаць’ (Нас.), ’грэбці, заграбаць што-н.’ (Касп., Сцяшк., Бяльк., Сл. паўн.-зах.). Адносіцца да вялікай групы прасл. дзеясловаў *gъrtati: *gъrtnǫti (бел. гарта́ць — гарну́ць) з вельмі разгалінаванай семантыкай. Агляд значэнняў у паасобных слав. мовах гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 214–215. Параўн. гарта́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загрести́ сов.

1. загрэ́бці, мног. пазаграба́ць;

2. (вёслами) завеслава́ць, пача́ць веслава́ць; см. загреба́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясля́р, весляра, м.

Той, хто вяслуе. Славік, не дужа натрэніраваны вясляр, хутка адчуў, як нялёгка веславаць супраць, здаецца, непрыкметнай, а ў сапраўднасці даволі моцнай плыні ракі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rúdern

1. vt кірава́ць (лодкай)

2. vi (s, h) веслава́ць, плыць на вёслах;

um die Wétte ~ (mit D) веслава́ць навы́перадкі (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

paddle​2 [ˈpædl] v. веслава́ць, плыць на байда́рцы або́ кано́э;

They paddled the canoe across the lake. Яны пераплылі возера на каноэ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)