юро́дзівы, -ая, -ае.

1. Дурнаваты, блізкі да вар’яцтва.

Ю. хлопец.

2. у знач. наз. юро́дзівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Ва ўяўленні рэлігійных людзей: вар’ят, які валодае дарам прадказання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вар’я́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да вар’ят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

madman [ˈmædmən] n. (pl. madmen) вар’я́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crackpot1 [ˈkrækpɒt]n. infml вар’я́т, шале́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

loony1 [ˈlu:ni] n. infml псіх, вар’я́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сумабро́двар’ят, дзівак’ (Бяльк.). Відаць, у выніку пераасэнсавання з рус. сумасбро́двар’ят’ (’які ходзіць з сумой’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wariat

м. вар’ят

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вара́ят. Гл. вар’ят.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

безу́мец

1. (сумасшедший) уст. вар’я́т, -та м.;

2. (безрассудный человек) вар’я́т, -та м., шалёны, -нага м., безразва́жны, -нага м., утрапёны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вар’я́тка ж.

1. сумасше́дшая, умалишённая, поме́шанная;

2. безу́мная, сумасше́дшая;

1, 2 см. вар’я́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)