П. сумкі (перан.: даставаць усё, што ў іх знаходзіцца; разм.).
|| зак.вы́патрашыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́трыбушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.
Разм. Выняць вантробы; выпатрашыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыбу́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).
1. Страўнік.
2. Жывот (іран.).
Напхаць т. (наесціся).
3. толькі мн.Вантробы (страўнік, кішкі і пад.).
|| прым.трыбухо́вы, -ая, -ае (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вантро́ба, ‑ы, ж.
1.Разм. Чэрава, жывот. Нямала прагная папоўская вантроба паглынула народнага дабра.«Звязда».
2.толькімн. (вантро́бы, ‑аў). Унутраныя органы грудной клеткі і жывата. Адным узмахам нажа ад сябе.. [Мая] разразала срабрысты жывот судака, паварочвала нож лязом угару і ходам рукі назад тронкамі вычышчала вантробы.Дуброўскі.— І лісіца тут была, на свежаніну з’явілася, — дадаў.. [Дзямід], паказваючы на зямлю, — а над вантробамі крумкачы пастараліся.В. Вольскі.
•••
Пераесці (ад’есці) вантробыкамугл. пераесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bowel
[ˈbaʊəl]1.
n.
кі́шка f.; вантро́быpl. only.
2.
v.t.
патрашы́ць, выма́ць вантро́бы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gänseklein
n -s гусі́ныя вантро́бы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)