абро́слы bewáchsen; beháart, háarig (валасаты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

haired

[herd]

adj.

валаса́ты, з валаса́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hairy

[ˈheri]

adj.

валаса́ты, касма́ты, калма́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

owłosiony

парослы валасамі, валасаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

włochaty

касматы, калматы, валасаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

beháart

a з валаса́мі, валаса́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hairy [ˈheəri] adj.

1. валаса́ты, касма́ты

2. infml страшэ́нны, жу́дасны; небяспе́чны; ця́жкі;

a hairy experience небяспе́чная прыго́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пе́йсы ’бакі’ (мазыр., Мат. Гом.), ’патлы’ (светлаг., Мат. Гом.; ТС), ’валасы’ (хоцім., ЛА, 3); сюды ж пейса́ч, пейсмач, пейса́ты ’валасаты’ (ТС). Гл. пэйс, пэйсы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гірсуты́зм

(ад лац. hirsutis = валасаты)

мужчынскі тып валасянога покрыва ў жанчын, пераважна як праяўленне вірылізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прымо́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прымачыць (у 2 знач.).

2. Лекавая вадкасць, якой замочваюць вату, марлю і пад. для прыкладвання да хворага месца. Свінцовая прымочка. □ Чорны валасаты дзед .. клаў ..[Юрыю] на галаву прымочкі, штогадзіны прыносіў піць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)