ваксава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ваксаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваксава́нне ср. чи́стка ж.; см. ваксава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ляксаваны ’начышчаны да бляску’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). З ваксаваць, якое з ва́кса 1 (гл.) пры ад’ідэацыі ляксава́ць ’ачышчаць кішэчнік’, ’мець панос’ (гл. ля́кса).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shine

[ʃaɪn]

1.

v., shone or shined

1) сьвяці́ць; сьвяці́цца, блішчэ́ць, зіхаце́ць

2) вызнача́цца

Mary shines in French — Мары́я вызнача́ецца ве́дамі францу́скае мо́вы

3) ваксава́ць

to shine shoes — ваксава́ць, глянцава́ць чараві́кі

2.

n.

1) со́нечнае сьвятло́ n.

2) бляск -у, гля́нец-цу m.

3) паго́да f., со́нечнае надво́р’е

rain or shine — дождж ці паго́да, у ко́жным ра́зе

•

- shine up to

- take a shine to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

black​3 [blæk] v.

1. BrE байкатава́ць (справу, пачынанне і да т.п.) у знак пратэ́сту або́ ў падтры́мку забасто́ўкі

2. чарні́ць, фарбава́ць у чо́рны ко́лер

3. ваксава́ць (абутак)

black out [ˌblækˈaʊt] phr. v.

1. часо́ва стра́ціць прыто́мнасць

2. зацямні́ць або́ пагасі́ць святло́

3. выкрэ́сліваць (пра цэнзуру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чи́стить несов.

1. (удалять грязь, делать чистым) чы́сціць; (тереть — ещё) шарава́ць; (ваксить — ещё) ваксава́ць;

чи́стить коня́ чы́сціць каня́;

чи́стить зу́бы чы́сціць зу́бы;

чи́стить посу́ду чы́сціць (шарава́ць) по́суд;

чи́стить о́бувь чы́сціць (ваксава́ць) абу́так;

2. (от кожуры) абіра́ць; (скрести) скрэ́бці, струга́ць; (лущить — ещё) лу́шчыць, луза́ць; (перебирать) перабіра́ць;

чи́стить карто́шку абіра́ць (преимущественно варёную), струга́ць (сырую), скрэ́бці (молодую) бу́льбу;

чи́стить морко́вь скрэ́бці мо́ркву;

чи́стить ры́бу скрэ́бці ры́бу;

чи́стить горо́шек абіра́ць (лу́шчыць, луза́ць) гаро́шак;

чи́стить ви́шни, грибы́ перабіра́ць ві́шні, грыбы́;

3. (освобождать от скопившегося, опорожнять) чы́сціць; (дымоход) выціра́ць;

чи́стить кана́л чы́сціць кана́л;

чи́стить коло́дец чы́сціць сту́дню;

чи́стить тру́бы выціра́ць ко́міны;

4. перен. (проверять с целью освобождения от чуждых элементов), разг. чы́сціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

black

[blæk]

1.

adj.

1) чо́рны; ве́льмі цёмны

to turn black — чарне́ць, счарне́ць

2) чорнаску́ры, цёмнаску́ры, нэгрыця́нскі

3) бру́дны, карэ́лы

black hands — карэ́лыя ру́кі

4) апрану́ты ў чо́рнае

black monks — чо́рныя мана́хі, мана́хі ў чо́рным

5) пану́ры, безнадзе́йны

black despair — чо́рная ро́спач

2.

n.

1) чо́рны ко́лер, чарната́ f.; чэрнь f.

2) чо́рная во́пратка, жало́ба f.

3) цёмнаску́ры -ага m., цёмнаску́рая f.; нэгр -а m., нэгрыця́нка f.

3.

v.t.

1) чарні́ць, фарбава́ць на чо́рны ко́лер

2) ваксава́ць (чараві́кі)

4.

v.i.

чарне́ць

•

- black out

- in the black Bookkeep

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)