цяжкі вадарод

т. 17, с. 192

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БРО́МІСТЫ ВАДАРО́Д,

бромавадарод, злучэнне брому з вадародам (HBr). Бясколерны газ з непрыемным пахам, tпл -86,9 °C, tкіп -66,7 °C, шчыльн. вадкага 2170 кг/м³ (-68 °C). Раствор HBr у вадзе — броміставадародная кіслата. Атрымліваюць бромісты вадарод узаемадзеяннем пары брому і вадароду пры t 500—550 °C (каталізатар плаціна). Выкарыстоўваюць для сінтэзу брамідаў, арган. бромвытворных. Бромісты вадарод таксічны; ГДК 10 мг/м³.

т. 3, с. 259

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэйтэ́рый, -ю, м.

Стабільны ізатоп вадароду, цяжкі вадарод.

|| прым. дэйтэ́рыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hydrogen [ˈhaɪdrədʒən] n. chem. вадаро́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сіні́льны, -ая, -ае.

У выразе: сінільная кіслата — ядавітая бясколерная вадкасць з пахам горкага міндалю; цыяністы вадарод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водоро́д хим. вадаро́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадаро́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе вадарод. Вадародзістыя металы. Вадародзісты бром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугляво́ды, -аў, адз. -во́д, -у, М -дзе, м.

Неабходныя для жыццядзейнасці арганічныя рэчывы, якія ўтрымліваюць у сабе вуглярод, кісларод і вадарод.

|| прым. вугляво́дны, -ая, -ае і вугляво́дзісты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сульфава́ць

‘замяшчаць (замясціць) у арганічным злучэнні вадарод у атама вугляроду’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сульфу́ю сульфу́ем
2-я ас. сульфу́еш сульфу́еце
3-я ас. сульфу́е сульфу́юць
Прошлы час
м. сульфава́ў сульфава́лі
ж. сульфава́ла
н. сульфава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфу́й сульфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сульфу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сульфава́ць

‘замяшчаць (замясціць) у арганічным злучэнні вадарод у атама вугляроду’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сульфу́ю сульфу́ем
2-я ас. сульфу́еш сульфу́еце
3-я ас. сульфу́е сульфу́юць
Прошлы час
м. сульфава́ў сульфава́лі
ж. сульфава́ла
н. сульфава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфу́й сульфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сульфава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)