жы́ўчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Жывы, рухавы чалавек (разм.).

2. Прыкметнае для вока біццё артэрыі (пераважна на скроні; разм.).

3. Мужчынская палавая клетка; сперматазоід.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сэрцабі́цце, ‑я, н.

Пачашчанае біццё сэрца (ад хвалявання, хваробы, хуткага руху і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smash​1 [smæʃ] n.

1. біццё (посуду)

2. ава́рыя, катастро́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бие́ние біццё, род. біцця́ ср.;

◊

бие́ние жи́зни пульсава́нне жыцця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пальпта́цыя

(лац. palpitatio = біццё)

мед. узмацненне біцця сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Адпачасава́ць ’адхвастаць’ (Шат.) ад пачаставаць. Параўн. почастка (гл.) частаванне’ і ’біццё’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

throb​1 [θrɒb] n. стук, пульса́цыя, хвалява́нне;

throbs of joy ра́даснае хвалява́нне;

throbs of one’s heart біццё сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Trómmelschlag

m -s, -schläge біццё бараба́на(ў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Púlsschlag

m -(e)s, -schläge біццё пу́льса

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мардабо́й, ‑ю, м.

Разм. Біццё па твары; мардабойства. Да якога-небудзь .. камандзіра-афіцэрыка нельга было даступіцца .. Ледзь хто чым не дагадзіў — бізуны і мардабой, не звяртаючы ўвагі хто гэта быў — жанчына ці стары. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)