Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бікла́га ’баклага’ (БРС, Нас., Маш., Бяльк., Янк. I.), бікла́жка (Бір. Дзярж., Бяльк.). Можа, таго ж паходжання, што і бакла́га (гл.). Але фанетыку слова вытлумачыць цяжка (дысіміляцыя а‑а > і‑а наўрад ці можа быць прынятай). Хутчэй за ўсё бікла́га мае іншую крыніцу. Шалудзька (Rum., 126) калісьці ўказаў на рум. крыніцу для ўкр.баклаг(а), боклаг. У рум. мове ёсць формы bîtloagă, bâtlag ’бачонак’. Ці не маглі яны мець уплыў на форму бакла́га (> біклага)? Але як? Параўн. ст.-бел.биклаха (XVI ст., Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Flásche
f -, -n
1) бутэ́лька, пля́шка; бікла́жка
éiner ~ den Hals ábdrehen — разм. распі́ць бутэ́лечку [пля́шачку]
2) хім. бало́н
3) со́ска (для дзяцей)
éinem Kind die ~ gében* — кармі́ць дзіця́ з бутэ́лечкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)