ко́шка², -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (уст.).

Раменны бізун з некалькімі хвастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Пругкі бізун, які выкарыстоўваецца пры верхавой яздзе.

Кавалерыйскі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нага́йка

‘бізун’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нага́йка нага́йкі
Р. нага́йкі нага́ек
Д. нага́йцы нага́йкам
В. нага́йку нага́йкі
Т. нага́йкай
нага́йкаю		 нага́йкамі
М. нага́йцы нага́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нага́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -га́ек, ж.

Кароткі раменны плецены бізун.

Казацкая н.

|| прым. нага́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ше́леп уст. бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плётка¹, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Раменны, вяровачны і пад. бізун.

Раменная п.

|| прым. плётачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́пнік, ‑а, м.

Кароткі раменны бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thong [θɒŋ] n.

1. рэ́мень

2. бізу́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ура́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўрадніка, належыць яму. Урадніцкі бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. адцягнуць.

2. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад (спец.).

Удар з адцяжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)