белобры́сый разг. бяля́вы, белабры́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blond [blɒnd] adj. бяля́вы; светлавало́сы (пра мужчын)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

блонди́н бландзі́н, -на м., бяля́вы, -вага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jasnoblond

м. бялявы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

białawy

белаваты, бялявы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

белесова́тый, белёсый

1. белава́ты;

2. (о волосах) бяля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

whitish

[ˈhwaɪtɪʃ]

adj.

белава́ты, бяля́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whity

[ˈhwaɪti]

adj.

белава́ты, бяля́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whitish [ˈwaɪtɪʃ] adj. белава́ты; бяля́вы;

whitish blue бле́дна-блакі́тны;

whitish green све́тла-зялёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бландзі́ністы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Светларусы, бялявы. [Волечка] высокая ростам, з пышнымі бландзіністымі валасамі, густа прычэсанымі пад хусцінку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)