лайда́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Гультай, бяздзейны, варты пагарды чалавек.

|| ж. лайда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. лайда́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анемі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да анеміі; малакроўны. // перан. Вялы, кволы; бяздзейны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздзе́йна прысл. гл. бяздзейны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tátenlos

a бяздзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úntätig

a бяздзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

іне́ртны, -ая, -ае.

1. Які мае інерцыю (у 1 знач.; спец.).

2. Бяздзейны, безыніцыятыўны, пасіўны.

І. чалавек.

○

Інертныя газы — газы, якія не ўступаюць у хімічныя рэакцыі.

|| наз. іне́ртнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inactive [ɪnˈæktɪv] adj. бяздзе́йны; іне́ртны;

an inactive volcano нядзе́ючы вулка́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inert [ɪˈnɜ:t] adj.

1. fml вя́лы, пасі́ўны, бяздзе́йны

2. phys. іне́ртны, неакты́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

torpid [ˈtɔ:pɪd] adj. fml бяздзе́йны, вя́лы, апаты́чны;

His memory was torpid. Яго падвяла памяць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Махляпісты (груб.) ’павольны, нерухавы’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да хліпаслі́вы ’слабавольны, бяздзейны’, хлюпава́ты ’няўдалы, слабасільны’ (гл.) з прэфармантам ма‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)