Flíeder

m -s, - бат. бэз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Бе́заўе ’бузіннік’. Гл. бэз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бэст ’бэз’. Гл. бэзд.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Буз, бузок ’бэз’. Гл. бузіна́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адцвісці́ сов., прям., перен. отцвести́;

бэз ~ві́ў — сире́нь отцвела́;

маладо́сць ~віла́ — мо́лодость отцвела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lilak

м. бат. бэз (Syringa L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шматство́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае некалькі ствалоў (пра дрэвы, расліны). Шлатствольная акацыя. Шматствольны бэз.

2. Які мае некалькі ствалоў (пра зброю). Шматствольны мінамёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калакалу́ша, ‑ы, ж.

Абл. Чаромха. [Дуня:] І прадпрыемства павінна быць прыгожым. Тым больш на нашай рэчцы. Вакол такія дрэвы, а ўвесну расцвітаюць бэз, калакалуша, краскі на лузе. Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарэ́мшына, ‑ы, ж.

Тое, што і чаромха. Цвілі па чарзе: спачатку чарэмшына, потым бэз, потым язмін, потым шыпшына... Грамовіч. Росная сцяжынка бегла ў Лаўскі лес,.. дзе вясною расцвіталі кусты чарэмшыны. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lilac

[ˈlaɪlək]

1.

n.

1) бэз -у m.

2) бле́дна-лілёвы ко́лер

2.

adj.

1) бэ́завы

2) бле́дна-лілёвы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)