БЫЧО́К-ПЯСО́ЧНІК (Neogobius fluviatilis) рыба сям. бычковых атр. акунепадобных. Пашыраны ў рэках бас. Чорнага і Азоўскага мораў. У Каспійскім м. жыве блізкі падвід. На Беларусі ёсць у Дняпры, Сажы, Прыпяці, Бярэзіне. Трымаецца пясчаных перакатаў з умераным цячэннем.

Даўж. да 20 см, маса каля 50 г. Цела буравата- або жаўтавата-шэрае з 8—12 бурымі плямамі ўздоўж бакоў. Брушныя плаўнікі ўтвараюць круглы прысосак. У перыяд нерасту самцы чорныя. Корміцца доннымі арганізмамі. Аб’ект промыслу.

т. 3, с. 382

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бычко́вы бычко́вый; см. бычо́к II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абле́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Маладая жывёліна, якая пералетавала.

Бычок-аблетак.

◊

На аблетак (разм.) — каб аблетавала, праляжала лета (звычайна пра дровы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бычко́вый бычко́вы; см. бычо́к​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

steer​1 [stɪə] n. кастры́раваны бычо́к, малады́ вол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кастра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Той, каго кастрыравалі. Бычок-кастрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклада́нец, ‑нца, м.

Разм. Той, каго спакладалі, кастрыравалі; кастрат. Бычок-пакладанец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

byczek

м. бычок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fárre

m -n, -n бычо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bull calf

бычо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)