фата́льны, -ая, -ае.

Быццам прызначаны лёсам; непазбежны, наканаваны.

Ф. збег акалічнасцей.

Фатальнае супадзенне.

|| наз. фата́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарнакні́жжа, -а, н. (уст.).

Чараўніцтва, вядзьмарства па кнігах, якія быццам бы маюць магічную сілу.

|| прым. чарнакні́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

allegedly

[əˈledʒɪdli]

adv.

нібы́, нібы́та; бы́ццам, як бы́ццам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rzekomo

нібы, нібыта, быццам, як быццам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бы², злуч. (разм.).

Ужыв. ў параўнаннях са знач.: як, усё роўна як, быццам, нібыта.

Сумна, бы на хаўтурах.

Ліхтарык свеціць, бы ў цемры воўчае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́льхны, -ая, -ае.

1. Пухлы, быццам надзьмуты; тоўсты.

Пульхныя вусны.

Пульхныя рукі.

2. Мяккі, пышны.

Пульхныя аладкі.

3. Лёгкі, пухкі.

П. снег.

Пульхная зямля.

|| наз. пу́льхнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́дто

1. союз бы́ццам; (словно) ні́бы, нібы́та; (как будто) як бы́ццам, ні́бы;

2. частица (разве) хі́ба; (неужели) няўжо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здава́цца², здаю́ся, здае́шся, здае́цца; здаёмся, здаяце́ся, здаю́цца; незак.

1. гл. здацца².

2. у знач. пабочн. сл. здае́цца, здава́лася. Як быццам, нібыта, відаць.

Здаецца, Вас, калега, можна павіншаваць.

Гэтаму дажджу, здавалася, не будзе канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

as if [əzˈɪf] conj. бы́ццам, як бы́ццам, нібы́, як бы;

He shook his head as if to say “no”. Ён пакруціў галавою, нібы кажучы «не»;

He looked at me as if I was mad. Ён паглядзеў на мяне, быццам я звар’яцеў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канцыля́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Аддзел установы, заняты справаводствам, а таксама памяшканне гэтага аддзела.

◊

Нябесная канцылярыя (разм., жарт.) — пра сілы, якія быццам бы кіруюць надвор’ем.

|| прым. канцыля́рскі, -ая, -ае.

К. работнік.

Канцылярскія справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)