Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ру́савы дзед ’дух жытняга поля’ (гродз.Цых.). Звязана з чэш.roousy ’доўгія ўскудлачаныя валасы’, балг.ру́си ’валасы’, славен.rȗse ’вусы’, Rusa ’міфічная істота’, серб.-харв.beli Rus ’метэаралагічны дэман’, харв.rȕsina ’коцікі (на бярозе, вярбе); махры’ з няясным, паводле Скока (3, 130) u, у аснове якіх прасл.*rus‑ са значэннем ’бухматы, махровы’, што адлюстроўвае прадуктыўную магію (Цыхун, БЛ, 57, 120–122). Махэк₂ (519), Бязлай (Eseji, 152) далучаюць сюды славац.obrus, чэш.ubrus, славен.obrus, ubrȗs, серб.-харв.у̀бру, балг.дыял.убру́с, укр.убру́с, бел.абру́с ’настольнік, рушнік з махрамі’ якія лічаць вытворнымі ад *rusati ’рабіць махры на палатне’. Магчыма, звязана з палес.руса́ўка ’жанчына з непрыбранымі валасамі’, гл. наступнае слова.