бура́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Двухгадовая агародная расліна сямейства лебядовых.

Палоць буракі.

2. Караняплоды гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як корм, харч, сыравіна.

Убіраць буракі камбайнам.

○

Цукровыя буракі — сорт буракоў, з якіх вырабляюць цукар.

|| памянш. бурачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. бура́чны, -ая, -ае і бурако́вы, -ая, -ае.

Бурачны колер (лілова-чырвоны). Бураковы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

beet [bi:t] n. бура́к; буракі́ (корм для жывёлы);

sugar beet цукро́выя буракі́;

beet greens бацві́нне;

beet farming буракаво́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

корм, -у, мн. кармы́, кармо́ў, м.

Ежа жывёлы.

|| прым. кармавы́, -а́я, -о́е.

Кармавыя буракі.

Кармавыя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасса́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Рассадзіць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бура́к м Rübe f -, -n; Béte f -, -n;

стало́выя бура́кі́ róte Rüben;

кармавы́я бура́кі́ Fútterrüben pl;

цукро́выя бура́кі́ Zúckerrüben pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збуя́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́е; зак.

Пышна разрасціся націннем на шкоду плоданашэнню.

Буракі збуялі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Swiss chard [ˌswɪsˈtʃɑ:d]n. bot. манго́льд, ліставы́я буракі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узаме́н, прысл. і прыназ. з Р.

У абмен на што-н., замест.

Атрымаць у.

У. бульбы атрымалі буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бура́к,

гл. буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́рыць², -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Зварыць, утушыць у закрытай пасудзіне.

С. буракі.

2. Закіпяціць (малако).

С. малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)