выстра́ивание

1. выбудо́ўванне, -ння ср., будава́нне, -ння ср.;

2. выстро́йванне, -ння ср.; см. выстра́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áufrüstung

f -, -en

1) узбрае́нне

2) тэх. манта́ж; будава́нне (рыштаванняў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обстро́йка ж.

1. аббудо́ўванне, -ння ср.;

2. будава́нне, -ння ср., забудава́нне, -ння ср.; см. обстра́ивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сооруже́ние ср.

1. (действие) будава́нне, -ння ср.;

2. (здание, постройка) збудава́нне, -ння ср., буды́нак, -нка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Erríchtung

f -, -en

1) будава́нне; будо́ўля

2) заснава́нне (чаго-н.), стварэ́нне (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стро́йка ж.

1. (действие) будава́нне, -ння ср.; будаўні́цтва, -ва ср.;

2. (строительство зданий, заводов и т. п.) будо́ўля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Будо́ўля ’будынкі; будаванне’ (БРС, Др.-Падб., Бяльк., Гарэц., Інстр. I, Нас.). Укр. буді́вля, польск. budowla. Няяснае слова. Сувязь з бу́да́, будава́ць, буды́нак бясспрэчная, але якая? Няясныя таксама адносіны паміж усх.-слав. і польскім словам. Брукнер, 46, лічыў, што польск. budowla (як і torgowla) з усх.-слав. моў. Лер-Сплавінскі, JP, 22, 111–117 (Studia, 184), думае, што budowla (суф. ‑owla) з’яўляецца польскім, не запазычаным словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

постро́йка ж.

1. (действие) пабудо́ва, -вы ж., будава́нне, -ння ср.;

2. (строение) буды́нак, -нка м., будо́ўля, -лі ж., пабудо́ва, -вы ж.; (строительство) будаўні́цтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áufbau

m -(e)s, -ten

1) будава́нне; пабудо́ва; стварэ́нне

2) надбудо́ва

3) -(e)s кампазі́цыя, структу́ра, канстру́кцыя, арганіза́цыя

der grammátische ~ — граматы́чны строй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Буды́нак ’будоўля, будыніна, хата і да т. п.’ (БРС, Бяльк., Др.-Падб., Гарэц., Мядзв., Інстр. I, Янк. I, Янк. Мат., Тарн., Нас., Шат., Касп.), буды́нок (Бесар.), будынек (Чуд.). Сюды ж і буды́ніна ’будынак’ (Янк. I). Агляд бел. форм гл. Лучыц-Федарэц, Лекс. Палесся, 146–147. Укр. буди́нок. Запазычанне з польск. budynek ’тс’, якое паходзіць з с.-в.-ням. *būding ’будаванне’. Рыхардт, Poln., 37; Кюнэ, Poln., 47; Слаўскі, 1, 48. Падрабязна аб польскім слове і ням. крыніцы Лер-Сплавінскі, JP, 22, 111–117 (Studia, 180–185). Памылкова ўтварэннем ад буда (польск. buda) лічыць словы буды́нак, budynek Рудніцкі, 236.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)