UCAS [ˈju:kəs] (скар. ад Universities and Colleges Admissions Service) камі́сія па разгля́ду зая́ў ва ўніверсітэ́ты і кале́джы Брыта́ніі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

post-war [ˌpəʊstˈwɔ:] adj. паслявае́нны;

economic conditions in post-war Britain эканамі́чныя ўмо́вы ў паслявае́ннай Брыта́ніі;

the post-war period паслявае́нны перы́яд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

House of Commons

Пала́та Абшчы́наў (ніжэ́йшы вы́барны заканада́ўчы о́рган у Вялі́кай Брыта́ніі, Кана́дзе або́ Паўно́чнай Ірля́ндыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

House of Lords

Пала́та Ло́рдаў (вышэ́йшы і невыбіра́ны заканада́ўчы о́рган у Вялікай Брыта́ніі і Паўно́чнай Ірля́ндыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Upper House, upper house

(у ЗША і Кана́дзе) сэна́т -у m. (у Вялікай Брыта́ніі) пала́та ло́рдаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

CSE [ˌsi:esˈi:] (скар. ад Certificate of Secondary Education) (у Брытаніі) экза́мен на атрыма́нне пасве́дчання аб няпо́ўнай сярэ́дняй адука́цыі, які́ існаваў да 1988 го́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

troop​2 [tru:p] v. збіра́цца, ру́хацца (гуртам, натоўпам);

Trooping the Сolour урачы́стасць, асаблі́ва ў дзень нараджэ́ння мана́рха, калі́ пе́рад стро́ем нясу́ць штанда́р (у Брытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БРЫ́ТЫ

(лац. Britto),

кельцкія плямёны, асн. насельніцтва Брытаніі ў 8 ст. да н.э. — 5 ст. н.э. З сярэдзіны 1 да пач. 5 ст. н.э. пад уладай рымлян, часта паўставалі. Ацалелая ў ходзе англасаксонскага заваявання (5—6 ст.) частка брытаў склала адзін з элементаў пры фарміраванні англ. народнасці.

т. 3, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

hundredweight

[ˈhʌndrədweɪt]

n., pl. -weights or (after a numeral) -weight

100 фу́нтаў (у ЗША); 112 фу́нтаў (у Вялікай Брыта́ніі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warden [ˈwɔ:dn] n.

1. нагля́дчык; вартаўні́к; інспе́ктар; упаўнава́жаны;

a game warden інспе́ктар па ахо́ве дзічы́ны

2. (у Брытаніі) рэ́ктар (каледжа), дырэ́ктар (школы)

3. нача́льнік турмы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)