брыкетава́цца несов., страд., спец. брикети́роваться; см. брыкетава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыкетава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад брыкетаваць.

2. у знач. прым. Які мае форму брыкетаў. Брыкетаваны торф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)