Bráue

f -, -n брыво́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

eyebrow [ˈaɪbraʊ] n. брыво́;

raise one’s eyebrows уздыма́ць бро́вы (ад здзіўлення або незадавальнення)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brew

ж. брыво;

czarne brwi — чорныя бровы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бро́ўка ж.

1. (край) Kánte f -, -n;

2. памянш. гл. брыво

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Áugenbraue

f -, -n брыво́

die ~n zusámmenziehen* — насу́піць бро́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brow [braʊ] n.

1. брыво́;

knit/bend the brows нахму́рыць бро́вы, нахму́рыцца; насу́піцца

2. poet. лоб, чало́

3. бро́ўка, беражо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Белабры́сы ’бландзін’ (БРС, Касп.). Рус. белобры́сый. Відаць, складанае слова: да bělъ ’белы’ і bry (brъve) ’брыво’. Гл. Фасмер, 1, 148; Шанскі, 1, Б, 87.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бро́ўка ’край’ (БРС, Шушк., Выг. дыс., Інстр. I). Рус. бро́вка. Лічыцца ўтварэннем ад brъvь ’брыво’. Параўн. Фасмер, 1, 215; падрабязней Шанскі, 1, Б, 199.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бровь ж. брыво́, -ва́ ср., мн. бро́вы, -ваў;

◊

не в бровь, а в глаз погов. не ў брыво́, а ў во́ка;

он и бровью не повёл ён і брыво́м не варухну́ў;

хму́рить брови насу́пліваць бро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абро́вак ’бок дарогі’ (Сцяшк. МГ) да брыво (прасл. brъvь). Назва brъvь у шэрагу моў пераносіцца на паняцце ’край (дарогі)’, пачатковае а‑, відаць, старажытнага паходжання: параўн. славац. obrv, серб.-харв. о̏брва ’мяжа’, славен. obrv. Суфіксацыя, магчыма, гаворыць пра заходнеславянскі (польскі) уплыў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)