bronze medal [ˌbrɒnzˈmedl] n. бро́нзавы меда́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

медна... і медна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. медны (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: меднапракатны, меднарудны, медна-бронзавы, медна-буры, медна-жоўты, медна-чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bronze​2 [brɒnz] adj. бро́нзавы;

bronze skin бро́нзавая ску́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bronze Age [ˈbrɒnzeɪdʒ] n. the Bronze Age бро́нзавы век

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bronze Age

бро́нзавы век

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spiżowy

бронзавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brónzen

['brɔ˜:sən] і ['brɔ˜:zən]

a бро́нзавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éhern

a ме́дны, бро́нзавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бюст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Скульптура верхняй часткі чалавечага цела (да грудзей або да пояса).

Бронзавы б.

Янкі Купалы.

2. Жаночыя грудзі.

Выступіла жанчына з ладным бюстам.

|| прым. бю́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Брандзо́вы ’бурачковы (пра колер)’ (Жд.). Запазычанне з польск. brązowy ’бронзавы колер’. Аб запазычанні сведчыць націск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)