далібо́г межд., разг. ей-бо́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Угодлівы чалавек (разм.).

2. У рэлігійным уяўленні: святы, які ўгадзіў Богу сваім бязгрэшным жыццём.

|| ж. уго́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кочерга́ качарга́, -гі́ ж.;

ни богу све́чка, ни чёрту кочерга́ погов. ні бо́гу све́чка, ні чо́рту качарга́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паджы́цца, ‑жывуся, ‑жывешся, ‑жывецца; ‑жывёмся, ‑жывяцеся; зак.

Разм. Разжыцца на што‑н., займець што‑н. Усяго паўнютка, хвала богу, — Збажынкі новай і мурогу.. — У нас сяголета — свяціся! — Так, дзякуй богу, паджыліся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gttlob!

int дзя́куй Бо́гу!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Найбогу ’яйбогу, дадушы, папраўдзе’ (Бяльк.). З ну, яй‑ богу?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

god [gɒd] n.

1. бог, бажаство́

2. God Бог, Усявы́шні;

the Almighty God Усёмагу́тны Бо́жа;

God (alone) knows адна́му бо́гу вядо́ма;

God forbid не дай бог/бо́жа;

thank God дзя́куй бо́гу/сла́ва бо́гу;

Oh God!/My God!/Good God! (перадае здзіўленне, злосць і да т.п.) бо́жа!/бо́жа мой!/бо́жухна!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

монатэі́зм, ‑у, м.

Рэлігійная вера, заснаваная на пакланенні адзінаму богу; адзінабожжа; проціл. політэізм.

[Ад грэч. mónos — адзін і theos — бог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаве́ць сов., церк. загове́ть;

душо́й з. — отда́ть бо́гу ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мця: ця́мця-л. ни бо́гу све́чка, ни чёрту кочерга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)