бо́ства
‘Бог’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́ства |
бо́ствы |
| Р. |
бо́ства |
бо́стваў |
| Д. |
бо́ству |
бо́ствам |
| В. |
бо́ства |
бо́стваў |
| Т. |
бо́ствам |
бо́ствамі |
| М. |
бо́стве |
бо́ствах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напрамі́лы,
У выразе: напрамілы бог — што ёсць сілы клікаць, крычаць, прасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бажаство́, -а́, мн. бо́жаствы, -аў, н.
Стваральнік свету паводле рэлігійных уяўленняў; Бог.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
небожи́тель м., книж. (бог) бог, род. бо́га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тро́йца, -ы, ж.
1. (з вялікай літары). У хрысціянскай рэлігіі: трыадзінае бажаство, у якім спалучаюцца тры асобы: Бог Айцец, Бог Сын і Бог Дух Святы.
2. (з вялікай літары). Свята хрысціянскай царквы, якое адзначаецца на пяцідзясяты дзень пасля Вялікадня; Сёмуха.
3. Пра трох асоб, звязаных паміж сабой сяброўскімі адносінамі (разм., часта іран.).
Неразлучная т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ала́х, -а, м.
Бог у мусульман.
◊
Алах яго ведае (разм., часта жарт.) — невядома, не ведаю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упасти́ сов., прост. уратава́ць, убарані́ць, уберагчы́;
◊
упаси́ бог, бо́же упаси́ барані́ бог (бо́жа), рату́й бог (бо́жа);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пантэі́зм, -у, м.
Рэлігійна-філасофскія погляды, паводле якіх Бог атаясамліваецца з прыродай.
|| прым. пантэісты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
алімпі́ец, -пійца, мн. -пійцы, -пійцаў, м.
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: бог, жыхар Алімпа.
2. Спартсмен — удзельнік Алімпійскіх гульняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чу́ты, -ая, -ае.
Вядомы, аб якім ужо чулі.
Чутае здарэнне.
◊
Дай бог чутае бачыць (разм.) — пра пажаданне здзяйснення абяцанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)