бо́ства

Бог

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́ства бо́ствы
Р. бо́ства бо́стваў
Д. бо́ству бо́ствам
В. бо́ства бо́стваў
Т. бо́ствам бо́ствамі
М. бо́стве бо́ствах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напрамі́лы,

У выразе: напрамілы бог — што ёсць сілы клікаць, крычаць, прасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бажаство́, -а́, мн. бо́жаствы, -аў, н.

Стваральнік свету паводле рэлігійных уяўленняў; Бог.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небожи́тель м., книж. (бог) бог, род. бо́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́йца, -ы, ж.

1. (з вялікай літары). У хрысціянскай рэлігіі: трыадзінае бажаство, у якім спалучаюцца тры асобы: Бог Айцец, Бог Сын і Бог Дух Святы.

2. (з вялікай літары). Свята хрысціянскай царквы, якое адзначаецца на пяцідзясяты дзень пасля Вялікадня; Сёмуха.

3. Пра трох асоб, звязаных паміж сабой сяброўскімі адносінамі (разм., часта іран.).

Неразлучная т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ала́х, -а, м.

Бог у мусульман.

Алах яго ведае (разм., часта жарт.) — невядома, не ведаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упасти́ сов., прост. уратава́ць, убарані́ць, уберагчы́;

упаси́ бог, бо́же упаси́ барані́ бого́жа), рату́й бого́жа);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пантэі́зм, -у, м.

Рэлігійна-філасофскія погляды, паводле якіх Бог атаясамліваецца з прыродай.

|| прым. пантэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алімпі́ец, -пійца, мн. -пійцы, -пійцаў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: бог, жыхар Алімпа.

2. Спартсмен — удзельнік Алімпійскіх гульняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́ты, -ая, -ае.

Вядомы, аб якім ужо чулі.

Чутае здарэнне.

Дай бог чутае бачыць (разм.) — пра пажаданне здзяйснення абяцанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)