glitter​1 [ˈglɪtə] n. бляск, ззя́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отблиста́ть сов.

1. адблішча́ць, адблі́скаць;

2. перен. стра́ціць бляск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

varnish​1 [ˈvɑ:nɪʃ] n.

1. лак; глазу́ра

2. бляск, гля́нец;

a varnish of good manners бляск мане́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

про́бліск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна паявілася дзе-н.

Пробліскі маланкі.

2. перан., чаго. Слабае праяўленне чаго-н.

П. надзеі.

П. свядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

glint​1 [glɪnt] n. успы́шка; бляск; во́дбліск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хальказі́н, ‑у, м.

Мінерал класа сульфідаў; медны бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлава́ць, святлую, святлуеш, святлуе; незак., што.

Спец. Паліраваць, наводзіць бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brilliance [ˈbrɪliəns] n. я́ркасць, бляск;

brilliance of mind бліску́чы ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́ркнуць, -ну, -неш, -не; ме́ркнуў, -нула і мерк, -кла; -ні; незак.

1. Траціць паступова яснасць, бляск; цямнець.

Зоркі меркнуць.

2. перан. Траціць сілу, славу, значэнне.

Слава меркне.

|| зак. паме́ркнуць, -ну, -неш, -не; паме́ркнуў, -нула і паме́рк, -кла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вясёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае колер вясёлкі, шматкаляровы. Вясёлкавы бляск. Вясёлкавыя агні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)