бядо́та, -ы, ДМ -до́це, мн. -ы, -до́т, ж. (разм.).

1. Гора, бяда, бедства.

2. Матэрыяльныя нястачы, беднасць.

Жыў ён у бясконцай бядоце.

|| прым. бядо́тны, -ая, -ае.

Бядотнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

niezamożność

ж. беднасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бездухо́ўнасць, ‑і, ж.

Беднасць духоўнага свету, нізкі ўзровень маральных, інтэлектуальных патрэбнасцей, норм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Галіта́ ’беднасць’. Гл. галетнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўжабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Амаль жабрацкі. Мучыць і паўжабрацкае існаванне сям’і. Хворы бацька. Беднасць — няма хлеба. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

meanness [ˈmi:nnəs] n.

1. по́дласць, ні́засць

2. ску́пасць

3. пасрэ́днасць; убо́ства

4. бе́днасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poorness [ˈpɔ:nəs, ˈpʊənəs] n.

1. бе́днасць; недастатко́васць

2. мізэ́рнасць; убо́ства

3. сла́басць (пра здароўе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bedürftigkeit

f - бе́днасць, гале́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

misery [ˈmɪzəri] n.

1. го́ра; паку́ты

2. бе́днасць; гале́ча

3. BrE, infml ны́цік, нэ́ндза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няста́ча, -ы, ж.

1. Адсутнасць каго-, чаго-н. у неабходнай колькасці; недахоп.

Н. рабочых.

2. Выяўленая пры праверцы чаго-н. недастача грашовых, матэрыяльных сродкаў, тавараў і пад.

Пакрыць нястачу тэрмінова.

3. Адсутнасць сродкаў для існавання; беднасць.

Прыціснутыя нястачаю, людзі шукалі пабочных заробкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)