гіпапата́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і бегемот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпапата́м, ‑а, м.

Тое, што і бегемот.

[Грэч. hippopotamos — рачны конь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hippo [ˈhɪpəʊ] n. (pl. -os) infml бегемо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няжва́чныя, ‑ых.

Падатрад млекакормячых жывёл атрада парнакапытных, да якіх адносяцца бегемот і свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІПАПАТА́М,

гл. Бегемот.

т. 5, с. 253

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гіпапатам, гл. Бегемот

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

hippopotamus [ˌhɪpəˈpɒtəməs] n. zool. (pl. hippo potamuses or hippopotami) гіпапата́м, бегемо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

службо́ва, прысл.

Па службе. Вялы, сыта-блішчасты бегемот агромністай загадкаю ляжыць у басейне, службова ці для пацехі гледачу выставіўшы з вады маленькія, як адмарожаныя, вушы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hipopotam

м. заал. гіпапатам, бегемот (Hyppopotamus)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Flússpferd

n -(e)s, -e бегемо́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)