Відомый ’бачны, даступны зроку’ (Нас.). Запазычана са ст.-польск. widomy ’бачны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

відны́, -а́я, -о́е; відзён, відна́, відно́; мн. відны́.

1. толькі поўн. ф. Добра асветлены, не цёмны.

Відная ноч.

2. пераважна кар. ф. Даступны зроку, бачны.

Дом відзён здалёку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задыя́к, -а, м. (спец.).

Пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

Знакі задыяка (абазначэнне 12 сузор’яў, праз якія праходзіць задыяк).

|| прым. задыяка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

відо́чны

1. гл відавочны;

2. гл бачны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

observable [əbˈzɜ:vəbl] adj. прыме́тны; ба́чны, агля́дны;

observable effects прыме́тныя/відаво́чныя вы́нікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wáhrnehmbar

a ба́чны, заўва́жны, адчува́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

perceptible

[pərˈseptəbəl]

adj.

адчува́льны; ба́чны, заўва́жны; прыкме́тны, зна́чны

barely perceptible — ледзь ба́чны, ледзь уло́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

síchtbar

a ба́чны, від(ав)о́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

síchtlich

a ба́чны, від(ав)о́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ультрамікраско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор для назірання за вельмі дробнымі часцінкамі, якія не бачны ў звычайным мікраскопе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)