парабчу́к, -ка́ м. батра́к (подро́сток)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батра́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да батрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parobek

м. парабак, батрак, найміт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фет, ‑а, М феце, м.

У старажытнай Грэцыі — батрак, прадстаўнік маламаёмнай і немаёмнай часткі свабоднага насельніцтва.

[Грэч. thētes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пео́н​II (крестьянин, батрак в странах Латинской Америки) пео́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пео́н​2

(ісп. peon = падзёншчык, батрак)

селянін, батрак у краінах Лац. Амерыкі, які ператварыўся ў выніку кабальнай залежнасці ў раба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Féldarbeiter

m -s, - батра́к; сельскагаспада́рчы рабо́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lándarbeiter

m -s, - сельскагаспада́рчы рабо́чы, батра́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Набатра́чыць ’нестаранна зрабіць работу’ (ТС). Да батрачыць, батра́к (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́тнік ’батрак, парабак’ (Сл. паўн.-зах., Сцяшк. Сл., Др.-Падб.), ’бабыль’ (Гарэц.). Да кут (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)