1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі. І толькі Уладзя хібіў часта: Задач ніяк не браў і — баста.Колас.
2.перан. Баяцца каго‑н., губляцца перад кім‑, чым‑н. Адно, каго баяўся, перад кім хібіў дырэктар, дык гэта перад начальствам.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kwita
нескл.разм. канец!; баста!;
kwita z naszych bankietów! — канец нашым банкетам!;
milczeć i kwita! — маўчаць і баста!
jesteśmy kwita — мы ў разліку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ex
advразм.
1) кане́ц!, ба́ста!
2)
~! — вы́п’ем!
~ trínken* — піць да дна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дакана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Давесці да знясілення, пагібелі; загубіць. Як ні мацаваўся Сулкоўскі, але настойка яго даканала.Чарнышэвіч.І памёр Тарас. Няволя З горам даканалі. Зашумелі сумна-сумна Дняпровыя хвалі.Купала.// Дакончыць што‑н., скончыць з чым‑н. — Сена ў стагах, лён у павецях, — пануе над іншымі тонкі, трошкі зрывісты голас, — засталася бульба. Даканаем яе — і баста.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́дзенареч.
1. (достаточно) хва́тит, дово́льно;
2. дово́льно, ко́нчено, по́лно, бу́дет;
◊ і го́дзе; ды й го́дзе — и ко́нчено; и ба́ста;
смех ды й го́дзе — смех да и то́лько
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)