wrestle with a subject лама́ць галаву́ над які́м-н прадме́там
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
боро́ться
1. змага́цца;
боро́ться за мир змага́цца за мір;
2.спорт. баро́цца; (меряться силами друг с другом — ещё) ду́жацца, барука́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
mocować się
незак.
1. дужацца, барукацца; змагацца;
2. старацца; біцца над чым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zapasy
мн. барацьба; дужанне; баруканне; спаборніцтва;
iść w zapasy — спаборнічаць; барукацца; дужацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Таро́каць ’размаўляць памяркоўна, спакойна, пра не вельмі важнае’ (Янк. 3.), таро́къць, таро́къцца ’марудзіць, затрымлівацца’ (мёрск., Нар. сл.), таро́кацца ’доўга гаварыць, дамаўляцца, спрачацца, марудзіць’ (ТСБМ), ’таргавацца, доўга дамаўляцца, упірацца’ (Кал., Барад.), ’спрачацца’ (Жд. 2), ’барукацца’ (швянч., Сл. ПЗБ), сюды ж торо́ка ’балбатуха’ (іван., бяроз., ЖНС). Параўн. рус.дыял.тара́кать, тарара́кать ’балбатаць’, серб.-харв.торо̀кати ’балбатаць, пляткарыць’. Дзеясловы гукапераймальнага паходжання (Фасмер, 4, 21; Скок, 3, 485). Параўн. тарочыць2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
borykać się
незак. дужацца, барукацца; змагацца;
borykać się z codziennymi kłopotami — змагацца са штодзённымі клопатамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Кажу́шыць ’калаціць, узнімаць скуру ўдарамі’ (Нас.). Відавочны экспрэсіўны характар утварэння (параўн. прыклады: «Не на смѣхъ ты его ловко кожушишь» (Нас., 240), і гэта зніжае надзейнасць супастаўлення слова з такімі балг. утварэннямі, як дыял.подкожушва се, подкожуши се ’аддзяляецца і ўспухае, узнімаецца (аб скуры, тынку)’ і больш далёкімі фармальна подкожуря се, подкожурявам се ’ўзнімацца, успухаць’. Калі дапусціць, што кажушыць ужывалася як тэрмін (у гарбарстве), бел. слова можна параўнаць з рус.дыял.кожемятить, кожемятиться ’валтузіцца, барукацца’. У любым выпадку да кажух ’скура і да т. п.’. Гл. кажух1 і наст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ríngen*
1.vi (mit D, um A) змага́цца (з кім-н., з чым-н. за што-н.); спарт. ду́жацца, барука́цца;
óffen ~ актыўна змага́цца
2.vt выкру́чваць; выціска́ць (бялізну);
die Hände ~ лама́ць ру́кі (ададчаю);
nach Átem ~ пра́гна глыта́ць паве́тра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
змагацца, біцца, ваяваць, весці змаганне, весці барацьбу, весці вайну; дужацца (разм.); барукацца (перан.) □ брацца загрудкі, хапацца загрудкі, ліць кроў, праліваць кроў, ламаць пікі
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
walczyć
незак.
1. змагацца, біцца;
walczyć o pokój — змагацца за мір;
walczyć do upadłego — змагацца да апошняга;
walczyć pod rozkazami … — змагацца пад камандаваннем …;