Баразна Міхаіл Рыгоравіч

т. 18, кн. 1, с. 343

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абго́н, -у, м.

1. гл. абагнаць.

2. Першая кругавая баразна на ворыве.

Зрабіць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

furrow [ˈfʌrəʊ] n.

1. баразна́

2. маршчы́на, змо́ршчына (на твары, асабліва на лбе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

борозда́

1. с.-х. (складка земли) баразна́, -ны́ ж.; (углубление) разо́ра, -ры ж.;

2. перен. баразна́, -ны́ ж., разо́ра, -ры ж., маршчы́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rílle

f -, -n баразна́; жалабо́к, кана́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ляме́ш, лемяша, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу. Лямеш глыбока нырнуў у зямлю, выварочваючы яе набок. Гартны. Баразна вылузвалася з-пад лемяша, бегла за плугам, цьмяна пабліскваючы на сонцы. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́лі

(ням. Rille = баразна)

вузкія звілістыя далінападобныя паніжэнні рэльефу на Месяцы і Марсе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

баразёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш. да баразна (у 1, 2 знач.). А я жыта не жала, у баразёнцы ляжала. З нар.

2. Падоўжнае заглыбленне на пласцінках як спосаб гуказапісу. Блішчастая галоўка мембраны вострай іголкай застыла на першай баразёнцы пласцінкі. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rínnsal

n -(e)s, -e вадасцёк, рышто́к; баразна́ (прамытая дажджом)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fúrche

f -, -n

1) баразна́

2) змо́ршчына, скла́дка (на скуры)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)