Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
банкі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
Жан.дабанкір.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.
Перамешваць (ігральныя карты). Банкір пачаў зноў тасаваць карты.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bankier
[baŋ'ki e:]
m -s, -s банкі́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шча́сціць, ‑ціць; безас.незак.
Шанцаваць. Банкір аж закурыў. Яму шчасціла. Нават дзевятага раду нікому не даў.Колас.Лабатым людзям шчасціць — у гэта.. [Марфа] верыла глыбока і цвёрда.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
banker
[ˈbæŋkər]
n.
1) банкі́р -а m. (і ў гульні́ ў ка́рты)
2) працаўні́к ба́нку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
банкру́т, ‑а, М ‑круце, м.
1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.
2.перан. Чалавек, які аказаўся няздольным апраўдаць чые‑н. надзеі і пацярпеў ідэйнае крушэнне. Палітычныя банкруты.
•••
Злосны банкрут — купец, банкір, які ўхіляецца ад выканання сваіх даўгавых абавязацельстваў, хоць і з’яўляецца плацежаздольным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фабрыка́нт, ‑а, М ‑нце, м.
1. Капіталіст — уладальнік фабрыкі (у 1 знач.). Цар і царскія міністры, фабрыкант, банкір і пан Забіралі ўсё дачыста У рабочых і сялян.Грахоўскі.
2.перан.; чаго. Іран. Той, хто фабрыкуе што‑н.; стваральнік і распаўсюджвальнік чаго‑н. Фабрыкант маны і розных чутак.
[Лац. fabricans, fabricantis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕЛАРУ́СКАЯ СТУ́ДЫЯ пры Цэнтральным тэатральным вучылішчы ў Ленінградзе. Існавала ў 1933—37. Мела на мэце падрыхтоўку бел. акцёрскіх кадраў. Вядучыя педагогі — рэжысёры і акцёры Ленінградскага акад. т-ра драмы. Маст. кіраўнік — акцёр і педагог Б.Жукоўскі. Студыю скончылі 19 чалавек, якія папоўнілі калектыў рэарганізаванага Тэатра юнага гледача БССР. У час вучобы падрыхтаваны спектаклі: «Не было ні гроша, ды раптам шастак» А.Астроўскага (у жн. 1936 паказаны ў Мінску і Віцебску), «Глыбокая правінцыя» М.Святлова, «Рэвізор» М.Гогаля (III акт), «На дне» (II акт) і «Варвары» М.Горкага, «Банкір» А.Карнейчука.
1. Быць набытым, купленым. Вопыт з гадамі нажывецца. □ [Маці:] — Людзі жывуць [і на дзвюх дзесяцінах.] — А гэта — што папродаем увесь свой абыходак — дык яно, жывучы, нажывецца зноў...Чорны.
2. Атрымаць прыбытак, абагаціцца. Сенатар куплены, ліхвяр, банкір Нажыцца хочуць на крыві і смерці.Зарыцкі.
3.Разм. Пражыць нейкі час; доўга, многа пажыць. [Марына:] — Хопіць, нажылася я з табой. Нікому не пажадала б такога шчасця.Шахавец.— От і жыццё: якіх дваццаць гадоў жанчыне, не нажылася, а ўжо ўдава, сын — сірата, — самотна закончыла маці.Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)