Verbum

анлайнавы слоўнік

ба́нка^III (сиденье в лодке) ла́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́нка ж разм гл бляшанка, слоік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

БА́НКА

(галанд. bank),

водмель, утвораная мясц. падняццем марскога ці акіянскага дна. Бываюць наноснага, вулканічнага, тэктанічнага, каралавага паходжання, часам гэта астаткавы рэльеф сушы пры трансгрэсіі мора. Пясчаныя наносныя банкі пад уплывам цячэнняў могуць мяняць свае абрысы і месцазнаходжанне. Многія банкі з’яўляюцца раёнамі рыбнага промыслу (Ньюфаўндлендская банка ў Атлантычным ак., Догер-банка ў Паўночным м.). Небяспечныя для суднаходства.

т. 2, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БА́НКА

(Banka),

Бангка, востраў у складзе Вял. Зондскіх а-воў, тэр. Інданезіі. Аддзелены ад в-ва Суматра пралівам Банка. Пл. 11,6 тыс. км². Большая ч. паверхні раўнінная, не перавышае 60 м, месцамі гранітныя ўзвышшы (выш. да 699 м). Клімат экватарыяльны. Вільготныя трапічныя лясы, балоты. На востраве адзін з найб. у свеце волаварудных раёнаў; распрацоўваецца з 1709. Агульныя запасы каля 275 тыс. т металу. Плантацыі каўчуканосаў. Гал. горад — Панкалпінанг.

т. 2, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

банка

Том: 1, старонка: 189.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ба́нка ’пасудзіна’. Гл. ба́нька ₂.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́нк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ба́нк	ба́нкі
Р.	ба́нка	ба́нкаў
Д.	ба́нку	ба́нкам
В.	ба́нк	ба́нкі
Т.	ба́нкам	ба́нкамі
М.	ба́нку	ба́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ба́нка²

(іт. banco = лаўка)

курс, па якім банк прадае і купляе каштоўныя паперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́нка¹

(гал. bank)

1) падводная водмель, узвышэнне ў адным месцы марскога дна;

2) папярочная лаўка на вёсельным судне для весляроў і пасажыраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́нка

(іт. banco = лаўка)

курс, па якім банк прадае і купляе каштоўныя паперы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)