балява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. баляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Баляваць некаторы час. Пабаляваць на вяселлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Балёва́ць, балява́ць банкетаваць’. Гл. баль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ucztować

незак. баляваць; банкетаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

balować

незак. баляваць; забаўляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трапе́знічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

У манастыры — абедаць, вячэраць. // Уст. і кніжн. Наогул абедаць, вячэраць, а таксама баляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і пані. Пан, аддаўшы загад аканому, ехаў з паняю баляваць у бліжэйшы маёнтак. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wassail [ˈwɒseɪl] v. dated

1. балява́ць

2. каля дава́ць;

go wassailing калядава́ць па ха́тах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гуза́рыць ’гуляць, баляваць’ (Жд. 1). Няясна. Ці не з гусарыць (да гуса́р)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

revel​2 [ˈrevl] v.

1. балява́ць, гуля́ць

2. (in) атры́мліваць асало́ду, це́шыцца (з чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)