ба́кан,

гл. бакен.

бака́н, ‑у, м.

Барвовая лакавая фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buoy​1 [bɔɪ] n. буй, буёк, ба́кен

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

голи́к​II мор. ба́кен, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Báke

f -, -n ба́кен, буй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bóje

f -, -n буй, ба́кен

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bell buoy

ба́кен і ба́кан -а m. (паплаво́к са зво́нам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фарштэ́вень, ‑тэўня, м.

Насавая частка судна, якая з’яўляецца працягам кіля. З ходу, не спыняючы гарматы агонь, эсмінец фарштэўнем урэзаўся ў сярэдзіну левага борта, ударыў па адсеку [лодкі] з акумулятарнымі батарэямі. Хомчанка. Вунь .. [параход] абыходзіць бакен; белыя грабяні адлятаюць ад фарштэўня. Савіцкі.

[Гал. voorsteven.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)