autograph​1 [ˈɔ:təgrɑ:f] n. аўто́граф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

autograph​2 [ˈɔ:təgrɑ:f] v. ста́віць аўто́граф; падпі́сваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыеаўто́граф

(ад радые- + аўтограф)

тое, што і аўтарадыяграма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

signature [ˈsɪgnətʃə] n. по́дпіс; аўто́граф;

put one’s signature to a document паста́віць по́дпіс пад дакуме́нтам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

autograf, ~u

м. аўтограф;

łowca ~ów — збіральнік аўтографаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подпіс, аўтограф

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Autográmm

n -s, -e аўто́граф (подпіс славутай асобы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Unikát

n -(e)s, -e арыгіна́л, арыгіна́льны тэкст, аўто́граф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Autográf, Autográph

n -s, -e(n) уласнару́чны ру́капіс, аўто́граф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

autograph

[ˈɔtəgræf]

1.

n.

по́дпіс -у m., аўто́граф -у m.

2.

v.t.

1) падпі́сваць

autographed book — кні́га з аўто́графам

2) уласнару́чна піса́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)