гене́тыка-аўтаматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гене́тыка-аўтаматы́чны |
гене́тыка-аўтаматы́чная |
гене́тыка-аўтаматы́чнае |
гене́тыка-аўтаматы́чныя |
| Р. |
гене́тыка-аўтаматы́чнага |
гене́тыка-аўтаматы́чнай
гене́тыка-аўтаматы́чнае |
гене́тыка-аўтаматы́чнага |
гене́тыка-аўтаматы́чных |
| Д. |
гене́тыка-аўтаматы́чнаму |
гене́тыка-аўтаматы́чнай |
гене́тыка-аўтаматы́чнаму |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
| В. |
гене́тыка-аўтаматы́чны (неадуш.)
гене́тыка-аўтаматы́чнага (адуш.) |
гене́тыка-аўтаматы́чную |
гене́тыка-аўтаматы́чнае |
гене́тыка-аўтаматы́чныя (неадуш.)
гене́тыка-аўтаматы́чных (адуш.) |
| Т. |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чнай
гене́тыка-аўтаматы́чнаю |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чнымі |
| М. |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чнай |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́лага-аўтаматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́лага-аўтаматы́чны |
пато́лага-аўтаматы́чная |
пато́лага-аўтаматы́чнае |
пато́лага-аўтаматы́чныя |
| Р. |
пато́лага-аўтаматы́чнага |
пато́лага-аўтаматы́чнай
пато́лага-аўтаматы́чнае |
пато́лага-аўтаматы́чнага |
пато́лага-аўтаматы́чных |
| Д. |
пато́лага-аўтаматы́чнаму |
пато́лага-аўтаматы́чнай |
пато́лага-аўтаматы́чнаму |
пато́лага-аўтаматы́чным |
| В. |
пато́лага-аўтаматы́чны (неадуш.)
пато́лага-аўтаматы́чнага (адуш.) |
пато́лага-аўтаматы́чную |
пато́лага-аўтаматы́чнае |
пато́лага-аўтаматы́чныя (неадуш.)
пато́лага-аўтаматы́чных (адуш.) |
| Т. |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чнай
пато́лага-аўтаматы́чнаю |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чнымі |
| М. |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чнай |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
автомати́чный аўтаматы́чны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́ўнінг, -а, мн. -і, -аў, м.
Аўтаматычны пісталет невялікіх памераў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
машына́льны, -ая, -ае.
Механічны, аўтаматычны.
М. адказ.
|| наз. машына́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэле́, нескл., н. (спец.).
Аўтаматычны механізм для замыкання і размыкання электрычнага ланцуга.
Электрамагнітнае р.
|| прым. рэле́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
механі́чны, -ая, -ае.
1. гл. механіка, механізм.
2. Машынальны, які не рэгулюецца свядомасцю; аўтаматычны.
Механічная работа.
Запомніць механічна (прысл.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўта...¹ Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. ў знач.:
1) аўтаматычны, напр.: аўтазборка, аўтарэзка;
2) самаходны, напр.: аўтаплуг, аўтадрызіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пагру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Самаходная машына для пагрузкі і разгрузкі матэрыялаў і перамяшчэння іх на невялікую адлегласць.
Аўтаматычны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)