а́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. а́ўт
Р. а́ўта
Д. а́ўту
В. а́ўт
Т. а́ўтам
М. а́ўце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ут спорт. аўт, род. а́ўта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́лі, нескл., н.

Аўта- або мотагонкі на спецыяльных спартыўных машынах паводле зададзенага рэжыму руху.

Аўтамабільнае р.

|| прым. ралі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тайм-а́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тайм-а́ўт тайм-а́ўты
Р. тайм-а́ўта тайм-а́ўтаў
Д. тайм-а́ўту тайм-а́ўтам
В. тайм-а́ўт тайм-а́ўты
Т. тайм-а́ўтам тайм-а́ўтамі
М. тайм-а́ўце тайм-а́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўт, а́ўта, М а́ўце, м.

1. У спартыўных гульнях: становішча, калі мяч (шайба) аказваецца за межамі гульнявога поля, пляцоўкі.

2. У боксе: вокрык суддзі, які азначае, што баксёр накаўціраваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

car [kɑ:] n.

1. (легкавы́) аўтамабі́ль; (аўта)машы́на

2. AmE ваго́н;

a dining car ваго́н-рэстара́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трохво́севы аўта dréiachsig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АЎТАМІ́КСІС

(ад аўта... + грэч. mixis змяшэнне),

гл. Самаапладненне.

т. 2, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Schéibenwischer

m -s, - аўта шклоачышча́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wágenfeder

f -, -n аўта рысо́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)