аўт, а́ўта, М а́ўце, м.

1. У спартыўных гульнях: становішча, калі мяч (шайба) аказваецца за межамі гульнявога поля, пляцоўкі.

2. У боксе: вокрык суддзі, які азначае, што баксёр накаўціраваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

car [kɑ:] n.

1. (легкавы́) аўтамабі́ль; (аўта)машы́на

2. AmE ваго́н;

a dining car ваго́н-рэстара́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трохво́севы аўта dréiachsig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Wágenfeder

f -, -n аўта рысо́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wágenheber

m -s, - аўта дамкра́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schéibenwischer

m -s, - аўта шклоачышча́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

auto

[ˈɔtoʊ]

n.

а́ўта n., аўтамабі́ль -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Kótflügel

m -s - аўта гразеахо́ўнае крыло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kráftwagen

m -s, - (аўта)машы́на; грузаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Próbefahrt

f -, -en аўта про́бны прабе́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)